نوشته هایفریده رضایی

«ردیف‌ِ موسیقی برای یاد گرفتنِ موسیقی است نه برای اجرا. کسی که می‌خواهد موسیقی‌دانِ ایرانی شود باید ردیف موسیقی ایرانی را یاد بگیرد.»
– فرامرز پایور، برنامه شماره ۶۵ بررسی موسیقی ایران
این نوع نگاه به ردیف، به مثابه ابزار و بنیانی برای خلق، طبعا در شکل انتقال آن به هنرجو تاثیر می‌گذارد و در طول زمان هنرجو نیز ضمن درک چهارچوب‌ها و ظرایف ردیف‌های روایت شده به انگیزه‌ی خلق اثر با بیان شخصی در تدوام یک سنت تاریخی می‌رسد…

سادگی و فراوانیِ استفاده از واژگان ابداعی علی نقی وزیری همچون «شاهد»، «ایست»، «کُرُن» یا «سُری» امروزه آن‌قدر برای ما بدیهی است که شاید خواندن یک جمله از کتابی قبل از ثبت چنین کلماتی برایمان بسیار سخت باشد.
دوره‌ی‌ مشروطه در زندگی علی‌نقی وزیری به‌معنای لمسِ آموزگاری مادر برای خواندن و نوشتن، مشاهده‌ی مبارزات و اعتقاد راسخ مادر در امر آموزش، حمایت شدنش توسط مصطفی‌قلی خان صمصام‌الملک «بیات» برای ادامه تحصیل در دوره‌های دانشگاهی موسیقی در اروپا، دیدن جمع‌های هنرمندان و نویسندگان در خانه‌ی پدری‌اش و مشاهده‌ی عطش و تلاشی جمعی برای دوباره ساختن ایران است.

کتاب «دستور سنتور» فرامرز پایور به عنوان پرفروش‌ترین کتاب آموزش سنتور روشی شناخته شده برای هنرجویان و هنرآموزان سنتور را تداعی می‌کند که نه‌تنها روش فرامرز پایور که در واقع متُدی مبتنی بر اصول تدریس ابوالحسن صبا با ذوق و دانسته‌های متنوع فرامرز پایور است.
یکی از دلایل گسترش ساز سنتور و مُهّیا شدن شرایط آموزش آن به سنین پایین‌تر را می‌توان انتشار کتاب‌های آموزشی مُدّون و طبقه‌بندی شده‌ی آن دید؛ گستره‌ای از منابع آموزشی طبقه‌بندی شده در سطوح مختلف از مبتدی تا عالی.