نه! این کتاب‌ها به کار هر نوازنده‌ی ساز ایرانی می‌آیند چون این قطعات برای گروه سازهای ایرانی نوشته شده است و پارت جداگانه‌ی هر ساز در آنها موجود است. معمولا گروه سازهای ملی فرامرز پایور از این سازها تشکیل شده بوده است: نی، کمانچه و کمانچه آلتو، قیچک و قیچک آلتو، سنتور، تار، رباب و عود. پس نوازندگان این سازها با مطالعه‌ی این سری کتاب‌ها به مطالب گروه‌نوازی این قطعات مسلط خواهند شد.

هرچند استاد پایور این گروه‌نوازی‌ها را به صورت پارت‌های جداگانه می‌نوشته‌اند، ما در خانه‌ی پایور برای آنکه سیر آهنگ‌سازی و نغمه‌پردازی ایشان در طول فعالیت هنری‌شان با شکل سهل‌الوصول‌تر و استانداردتری برای آنالیز و پژوهش و آموزش در دسترس قرار گیرد. و در ادامه‌ی کتاب به همان شکلی که خودشان ثبت کرده بودند هم در دسترس، باشد. از آنجا که این سری کارهای ایشان، در حین تمرین مورد تجدید نظر و تغییراتی قرار می‌گرفته است و گاهی این تغییرات در دستنوشته‌ها وارد نشده است، لذا اصل دستنوشته‌ها به تنهایی برای کار کردن و تمرین گروه جوابگو نیست و لازم است برای رسیدن به صدادهی نهایی با نسخه‌های صوتی مطابقت داده شده و تغییرات نهایی اعمال شوند.

دو کتاب. خانه‌ی پایور کار منتشر کردن آثار و دستنوشته‌ها را به تازگی آغاز کرده است: بهمن ۱۳۹۸. و تا کنون دو کتاب هنگام می و رازونیاز از سری آثار گروه‌نوازی ایشان منتشر شده است . این آثار که شاید بالغ بر بیش از صد باشند، به تدریج و با آهنگی تقریبا ثابت منتشر خواهند شد و رپرتوار بزرگی از گروه‌نوازی برای سازهای ایرانی را شکل خواهند داد.

هر گروه موسیقی نیاز به تمرین دارد. نه فقط تمرین قطعه‌ای که برای اجرا یا ضبط در پیش دارد بلکه گروه باید رپرتواری در دست داشته باشد تا مانند یک نوازنده تمام ویژگی‌های صدادهی و تکنیک و تعادل را به‌دست آورد. این آثار بهترین نمونه‌های برای سنجش یک گروه استاندارد موسیقی ایرانی هستند؛ تقریباً تمام ویژگی‌هایی که برای نوازنده‌ی یک گروه ایرانی شدن لازم است با نواختن این قطعات که توسط یکی از نوادر موسیقی معاصر ایران ساخته و پرداخته شده است، را به‌دست خواهید آورد.